مه ز نظاره تو بیتاب است

کجه های دکان قصاب است

گاه هم خانه گاه هم خواب است

شمع را می کشم که مهتاب است

بهر تعظیم را که محراب است

همچو هسته میان عناب است

زانکش از دیده تا به لب آب است