چو خشم مست تو در خوابگاه ناز بخفت

ز ناز بازی چشمت امیدوار شدم

درین هوس که ببیند به خواب چشم ترا

به باغ با تو همی کرد سر و پای دراز

تصور تو به خوبی نگنجدم به خیال

رخ آن گهیم نمودی که من ز دست شدم

ز خاک پای نمانده ست چشم خسرو باز