خاک رهش شدم، قدم از من دریغ داشت

او پرسشی به روز غم، از من دریغ داشت

آن نیز باد صبحدم از من دریغ داشت

وان شهسوار من قدم از من دریغ داشت

بر حاشیه سلام هم از من دریغ داشت

آخر چه شد که این کرم از من دریغ داشت

او دوده سر قلم از من دریغ داشت

از نوک خامه یک رقم از من دریغ داشت

او هر چه هست بیش و کم از من دریغ داشت

مویی ز زلف خم به خم از من دریغ داشت