خونابه ها ز چشم چکیدن گرفته است

تا خاک آب دیده کشیدن گرفته است

دل هم ز شوق جامه دریدن گرفته است

گوشم که خواری تو شنیدن گرفته است

لب را به قهر ما چو گزیدن گرفته است

در عاشقی چو زهر چشیدن گرفته است

اشکش ز دیده پیش دویدن گرفته است