شکرین لعل تو کان نمک است

خود نمک از لب تو چاشنی است

حسن بر لعل تو خط می آورد

می گدازد لبت از بوسه زدن

چشم من بین ز خیال لب تو

می بیندیش ازین گریه من

باری اندیشه خسرو می کن