جراحتها که او کردی لبش درمان من بودی

گه آن گنج روان در خانه ویران من بودی

که جایی گه گهی بر دیده گریان من بودی

وگرنه تا چها بار از غمش بر جان من بودی

اگر زان کوی مشتی خاک در دامان من بودی

که کاش آن داغ اسپش بر دل بریان من بودی

که این بو از تو می آید، بر آن مهمان من بودی

گذشت آن کین دل دیواز در فرمان من بودی

اگر یک روزه بر جانش غم جانان من بودی

رها کن، خسروا، باز آمدی گر ز آن من بودی