مهی در آمده و در درونه جا کرده

چه چشمها که به ره ماند بهر آمدنت

نبود قیمت یوسف ز هفده قلب فزون

نعوذبالله گویم که پیش چشم تو باد

خیالت آمده هر دم ز بهر کشتن من

نپرسد از تو کسی گر چه از کرشمه و ناز

مرا به سایه بالای خود یکی بنواز

تو خیره دیدنی من نگر که هر باری

به جان خزیده دلم از تو بوسه ها، وان را

دعای خسرو جز دیدن جمال تو نیست