مسلمانان، ندانم کاین چه کیش است

که ما را چشمهای عقل پیش است

نگنجد غم که او هم زان خویش است

بس، ای گریه که می وصل سریش است

دو هیزم چون بهم شد سوز بیش است

که چشم از سودن راه تو ریش است

بزن، ای کافر، ار تیری به کیش است

لبالب انگبینت پر ز نیش است

حذر، کان آشنایی گرگ و میش است