رفتی و شد بی تو جانم زار، باز آی و ببین

بر سر راه تو زان بادی که از سویت رسید

گر بیایی و ببینی حال من از گفت من

چون تو رفتی از من و من از خود، کنون لطف کن

من نمی گویم «بیا، وین شخص چون مویم نگر»

گر ندیدی سوزش مجنون ز درد و داغ عشق