دل ز مهر تو در که پیوندم؟

بس که دل می دری و می دوزی

پیش ازینم دلی و دردی بود

به یکی دل غم تو نتوان خورد

روی من زعفران شد و زین روی

هر دم از تندباد سینه خویش

پند کم ده مراکز آن بگذشت

بعد از این دل به نیکوان ندهم