توانم از همه خوبان نظر بگردانم

خوش آن زمان که به بویش نهفته می نگرم

مرا به بند مؤذن زبون کند هر روز

چنان ز دست تو مسکین شدم که خوبان را

کمر چه بندی، بگذار تا به گرد میانت

توانم این که مگس از شکر برانم، لیک

ز رشک سوخته شد، خسرو، ار بود دستم