من عاشقم، نه رعنا، کز دوست کام خواهم

دارم هوس که میرم، در پیش تو کیم من؟

از زنده داری شب چون نیم کشته گشتم

من خون دیده نوشتم، این است عشرت من

یابم اگر گدایی شامی به گرد کویت

دیدن ز بس که بینم حسن تو دیگران را

خود را سلام گویم از تو، بدین شوم خویش

بر درد عشقبازی، خسرو دوا نخواهد