بگویم حال خویشت، لیک از آزار می ترسم

چه حال است این که از بیم رقیبان ننگرم رویت؟

معاذالله که از مردن بترسم در غمت، لیکن

دلی دارم کباب از دست غم، پیشت کشم، لیکن

تو شب در خواب مستی و مرا تا روز بیداری

جوانی، خنده بر خونابه پیران مکن، زیرا

مرا زین دیده آزار جراحت می تراود دل

ز درد من دلت هر سوی زحمت می کند، لیکن

نیم خسرو که فرهادم، نمانده جانم از عشقت