ترک من رفتم ز کویت گر ز من گشتی ملول

زور و زر باشند اسباب وصال، اما مرا

بس که چشمم سیل خون می بارد از هجران تو

دمبدم از خون دل با تونویسم نامه، لیک

در حریم کعبه روحانیان، یعنی که دل

تا بخواند آیت عشق از خط مشکین بار

عاقلان گر غافلند از حال خسرو، عیب نیست