کسی که دیدن آن چشم خوابناک رود

زمین به یاد لبت بوسه می زنم، لیکن

چنین که روی تو گلبرگ نازک است، مباد

به عشق دعوی آتش پرستیش نرسد

فرو خورد که برون ندهد اهل دل آهی

فدای غمزه زنی باد جان که جانب او

گناه خسرو، اگر دوستیست، غمزه مزن