به کام لاله و سون زلال جان بچکد

چنان که خوی ز بناگوش دوستان بچکد

که مرده زنده کند چون به خاکدان بچکد

کشیده باشد و باران یگان یگان بچکد

که هر زمان تری از شاخ ارغوان بچکد

که خون ز رویش ترسم بناگهان بچکد

که در ز خانه خسرو به هر زمان بچکد