دوبیتی کوردی

وه شیتی ئی شیت خانه که‌س چو مه شیت نییه

بزان که دی حال مه  ئه حاله که دیت نییه

روژه‌لی که بیت ، دیت چه هاته سه‌رمان

هوچ پیسی شه چو ئه روژ پیسه که چیت نییه

امیرحسین قادری

وه خودا که‌سم ، که‌س بیکه‌سم تونی

وه خودا مه‌سم بزان هرچی که‌سم تونی

وه‌ختی که‌س وه فکرم نییه بزان تو که‌سمی

وه خودا دلم هه‌ره موشه کول که‌سم تونی

زخم و درد این دل دارو و درمانی ندارد

دیگر این چشم  من ابر بارانی ندارد

مگر این من چقدر تاوان دارد که

این همه درد و زخم پایانی ندارد

خوشی ندارد مهمانی این دل

مەزانی هەره ڕاسی دەرد ‌؛ دەرد دیرە

ڕاسی مەزانی مردی لەش سەرد دیرە

نەزانستی منیش نەزانستم ڤە  ڕاسی

ڕاسە موشن دەرد فرە دەرد دیرە

دەنگم بشنو خودا دڵم پر دەرده

ئی روژگارە بزان فرە نامەرده

چەبکم تو بوش تا مە بزانم

ئی روژگارە وه گردم دەم سەردە

فروغ روشنایی غنچه هاست

مهربان تر از مادر بچه های شرق