ای ترک زبهر تو دلی دارم و جانی

با چون تو بتی زشت بود گر چو منی را

از کوچکی ای بت که دهان داری گفتم

وز لاغری ای بت که دهان داری گویم

نه نه که به آن سان که میان و دهن توست

باد آید و از حلقهٔ زلفین تو هر شب

شادند همه شهر به دیدار تو امروز