سخت زیبا صنم و سخت به آیین پسرست

هر زمان عشق من و خوبی او بیشترست

که به بالا و به رخسار چو سرو و قمرست

راست گویی پری اش مادر و حورش پدرست

تا بدان است که پشتم چوکمان و کمرست

وز تف و تاب دلم زلف و لبش در خطرست

زانکه در زلف و لب او همه مشک و شکرست

لیکن او را صفتی دیگر و حالی دگرست

درخور خدمت درگاه شه دادگرست

عزم او قاعدهٔ نصرت و فتح و ظفرست