112
شمارهٔ ۵۹
ای خسروی که مشرق و مغرب بهم توراست
وی داوری که هم عرب و هم عجم تو را است
در شرق و غرب خلق خدا جمله شاکرند
فضل خدای و رحمت او لاجرم تو راست
بیش وکم است ملک جهان حون نگه کنی
چندانکه هست ملک جهان بیش وکم توراست
دادست کردار ز گیتی تورا دو بهر
وان بهره ای که ماند سزاوار هم توراست
تا همت تو زیر قدم کرد فرق ماه
فرق مخالفان همه زیر قدم تو راست
بدخواه تو نهفته چو باغ ارم شدست
تا عالمی شکفته چو باغ ارم توراست
شاهان به دار ملک تق گشته اند
زیرا که دار ملک چو بیت ا لحرم تو راست
از حمل وز خراج بزرگان روز گار
هر روز گونه گونه نِعَم بر نِعَم تو راست
سیصد هزار شیر دلیرند لشکرت
چندین دلیر شیر به زیر علم تو را است
هستی تو نور بخش و گهر بخش از آن کجا
طبعی چو آفتاب و یمینی چو یم توراست
حجت ز تیغ وز قلم آرند رزم و بزم
در رزم و بزم حجت تیغ و قلم توراست
دستور تو به دانش و تدبیر آصف است
زیراکه فر دولت و تایید جم تو را است
تا کام و نام و نعمت هم محتشم ز توست
شکر و ثنا و خدمت هر محتشم توراست
هرکس به قدر خویش نماید همی کرم
لیکن مسلم از همه عالم کرم توراست
نورست با ظُلَم همه کس را درین جهان
نور سعادت ابدی بی ظلم تو را است
هرچند خلق را نبود بی عدم وجود
در ملک د ین وجود ابد بی عدم تو راست
گرد ون قسم نهاده به ده جزو ملک را
نه جزو تا زمانه بود زان قسم تو راست
جاوید باد دولت و شاهی و ملک تو
زیراکه ملک و دولت و شاهی بهم توراست