رسد هر ساعت از دولت نشانی

که چون سلطان معزالدین ملکشاه

امیری شهرگیری شهر بندی

جهان را رای او چون آفتابی

نه جز در طاعتش پرورده عقلی

به تن بر هرکه خواهد کامکاری

به کردار یکی قلعه است عالم

جهانی را همی ماند سپاهش

خداوندا اگر مدحت نبودی

گمان تو ز بهر خلق نیک است

ز دست خویش نالد روزگارش

اگر خصم تو با تیر و کمان است

شود حقّا مُسَخَّر با هزیمت

تو آن شاهی که از انصاف و عدلت

در این معنی اگر دستور باشد

شنیدستم که نوشروان نمودست

به هر راهی فرستادست لشکر

به عدل و راستی کردست هر جای

همی بینم کنون ای شاه عادل

یکی زان نامداران میر دادست

اگر فرمان دهی جان برفشاند

همیشه تا بود فصل بهاران

به شادی قهرمانت باد دولت

تو را هر روز نوروزی و عیدی