آن رسول راستان این پادشاه راستین

وین محمد هست در شاهنشهی فخر زمین

وین محمد در عجم صاحبقرانی بی قرین

وین دگر را در هنر مهر سعادت بر جبین

هست شاه دین محمد را وزیری پیش بین

وآن محمد هست در عُقبی شفاعت خواه این

رونق دیگرگرفت از فر تو دنیا و دین

نصرت و راحت بود قِسم امیرالمؤمنین

آسمانش حلقه بایستی و خورشیدش نگین

هیبت تو گر اجل را گوید اندر بزم هین

تهنیت گویند هر روزی کرام الکاتبین

اصل ملک و قطب دولت پایدارست و متین

هم گوزنان جسته اند از پنجهٔ شیر عرین

بر چنین عدل و سیاست آفرین باد آفرین

در جهان چون روز روشن نصرتی دارد مبین

قدرتی باید چنان تا نصرتی یابد چنین

سروران چون سرو و میدان چون گل و چون یاسمین

چون سرشک ابر نوروزی و باد فرودین

وز تو خشنودست جان هر دو در خلد برین

از لب دریای مغرب تا لب دریای چین

تا اجل برکافران ناگاه بگشاید کمین

طعمهٔ خوکان شوند آن خوک خواران لعین

زیر پای و دست اسبان سپه گردد طحین

خاک هر منزل به خون کافران گردد عجین

کاوفتد آواز او درآمِد و مافارقین

وآن اثر تاریخ ملک و دین بود تا روز دین

این خبرگردد عیان و این گمان گردد یقین

تا دیارست و بلاد از حکم رب العالمین

زیر پیمان تو بادا هم شهور و هم سنین

عصمت و توفیق بادت بر یسار و بر یمین

تو شریعت را معین و مر تورا ایزد معین

کای خداوندان حاجت اُ د خلوها آمنین