همچو خورشید فلک روشن همی دارد زمین

دختر سلطان ماضی خواهر سلطان عصر

آن خداوندی که از اقبال او آراسته است

آسمان بر پردهٔ درگاه او گویی نوشت

گوهر سلجوق همچون گوهر باقیمت است

دهر با او یک دل است و چرخ با او یک زبان

نیست او زهرا و مریم لیکن اندر اعتقاد

تا که بر روی زمین باشد چنو نیک اختری

قدر آن دارد که او را از بهشت آرد نثار

جای آن دارد که رضوان هدیه آرد پیش او

در جهان هرگز چنو خاتون نخواهد بود نیز

گر دلیلی باید این را داستان او بخوان

مادر از وی شادمان است و برادر خرم است

بخت او هر ماه بفزاید همی اقبال آن

دودهٔ سلجوق را فرزند او سلجوق شاه

نرم خواهد گشت از پیکان او پیل دمان

خست خواهد چشم بدخواهان چو بفرازد کمان

ای خداوندی که عالم را به عدل تو همی

وقف دارم جان و تن بر خدمت و مدح شما

از خداوندان مرا تشریفها حاصل شدست

از تو ادراری همی باید که بفزاید بران

تا جهان باشد دل سلطان و خاتون بزرگ

دهر بر منشور هر سه نام دولت کرده نقش

هر سه را دولت به کام و هر سه نعمت را مدام

دشمنان هر سه در دوزخ ز اصحاب الشمال