معزِّ ِ دین ِ یزدان است سلطان

شهنشاهی مبارک چون سکندر

نگه کن دولت و فرمان او را

در این فرمان نبینم هیچ تقصیر

نگردد چرخ گردان جز به کامش

ایا بخشنده کف شاه سخاورز

بهاری تاجداری روز مجلس

قضا تیر تو شد بر قو س دولت

کف تو چون دم عیسی مریم

ببری پنجهٔ شیران به شمشیر

به عالم چون تو سلطانی نبودست

سپاه تو همه میرند و شاهند

ز مهمان کوشش آمد وز تو بخشش

عماد دولت از فر تو شاد است

سپهداری که سازد میهمانی

چنین مهمانی و مهمان که دیدست

رهی گر شرح مهمانی بگوید

همیشه تا بود نقصان و آفت

جمالت را مبادا هیچ آفت

همیشه نامه شاهنشاهی را