154
رویش عشق (بر اساس آیه 54 سوره مائده)
از ازل بوده است عشق و تا ابد پاینده است
نور او بر پهنه هفت آسمان تابنده است
هر دلی در را به روی نور ایزد وا کند
از شراب عشق جامش بی گمان آکنده است
می شود آگاه چون غرق محبت گردد او
جان او لبریز شادی و لبش پر خنده است
منتهای عشق در راه محبت بندگی است
می پرستد یار خود را هرکه او را بنده است
گر ببندد درب دل را روی نور عشق حق
می شود محروم و آخر زین عمل شرمنده است
شاخۀ کوتاه محروم است اما سروها
با شکوه و باغ عرفان نو به نو زاینده است
بر حقیقت می شود الهام از آیات او
شاعرم از فضل او کان مهربان بخشنده است