طبل قیامت بکوفت آن ملک نفخ صور

سر زلحد برزدیم خیمه به محشر زدیم

ازسرشوق ونشاط پای نهم بر صراط

ای که ندادی تو مال درطلبِ آن جمال

مست خدائیم ما ، کِی به خود آئیم ما

نورخدا در نظرگاه تجلّی حق

وقت تجلّی از اودیده بینا مجوی

هرکه به نزدیکِ اوست دولتِ جاوید یافت

مژده وصل خدا گر به لحد بشنویم

حور چو آرا کنند رو به سوی ما کنند

مست تو قصر بهشت کرده به زیرو زبر

گرچه تو قصر بهشت کرده ای عنبر سرشت

میکند او بهرِدوست هرنفسی ماتمی