از تو گر امّید بُرَّم از کجا دارم امید

بی وفائی کرده ام از تو وفا دارم امید

یک قدح زان شربت دار الشّفا دارم امید

زان سبب من رحمت بی منتها دارم امید

لیک عمری شد که از تو ،من تو را دارم امید

هم تو میدانی که از تو من چرا دارم امید

بهرِ هر ذره زتو فضل خدا دارم امید

با وجود این خطاها من عطا دارم امید

این زمان از خاک کویت توتیا دارم امید

بعد از این کشتن از او من لطف ها دارم امید