تو ای تاج، تاج سر خسروانی

تو از حالت مستمندان چه پرسی؟

خدا را نگاهی به ما کن

دو صد درد من

حبیبم طبیبم عزیزم، توئی درمان دردم، زکویت برنگردم

ز مژگان دو صد سینه آماج داری

سر فتنه و عزم تاراج داری

به کوی تو غوغای عام است

می ات در صراحی مدام است

تو شاهی

تو یکتا در جهانی، تو چون روح و روانی