که یک شراره سوزان سوار شبدیز است

دگر به نیش رکاب است و نوک مهمیز است

نهان بسینه و در هر نفس شرر ریزاست

که در قلمرو زردشت حرف چنگیز است

بدل به ترک زبان کردی این زبان هیزاست

ز خاک خویش بتازان که فتنه انگیز است

الی الابد بتو تا این زبان گلاویز است

درست غور کن انقوره نیست تبریز است

عجین شده است و مقدس تر از همه چیز است

پناه عارف تبریزی است و تبریز است