بیمار درد عشق و پرستارم آرزوست

یاران شدند بدتر از اغیار گو بدل

ای دیده خون ببار که یک ملتی بخواب

ایران خرابتر ز دو چشم تو ای صنم

بیدار هر که گشت در ایران رود بدار

ایران فدای بوالهوسیهای خائنین

خون ریزی آنچنان که ز هر سوی جوی خون

در زیر بار حس شده ام خسته راه دور

بیزار از آن بدم که در آن ننگ و عار نیست

مشت معارف ار دهن شیخ بشکند

حق واقف است وقف بچنگال ناکسان

تجدید عهد دوره سلطان حسین گشت

ما را ببارگاه شه عارف اگر چه راه